De kathmandu vallei

Na de avonturen in Chitwan kwamen we op 11 december aan in de stad Bhaktapur welke uitgeroepen is tot world herritage. Het is een stad met hele mooie oude gebouwen die versierd zijn met houtwerk dat goed onderhouden wordt door de plaatselijke houtbewerkers, welke 1 van de 3 meest uitgeoefende beroepen zijn in Bhaktapur. De twee andere beroepen zijn kunstschilderen en pottenmakerij. Zo zie je op pottery square de dorpelingen de klei of leem kneden, de potten maken en uiteindelijk ze in de zon leggen om te drogen.
Ondanks de inspanningen van de vakmannen zijn niet alle huizen meer intact, sommigen moeten met balken verstevigd worden om te voorkomen dat ze omvallen. Het is dan wel spijtig dat je regelmatig zo'n huizen of zelfs ingestorte huizen tegenkomt terwijl je een aardige som moet betalen om de stad te komen bekijken, wetende dat er elke dag tientallen toeristen Bhaktapur komen bezoeken. De stad is wel mooi maar niet zo groot, dus na 2 dagen hadden we alles wel gezien en trokken we verder naar Nagarkot dat bekend staat om de zichten die het bied op de himalayas. Natuurlijk moet de lucht dan wel klaar zijn wat in ons geval niet was natuurlijk. We hebben er wel een mooie wandeling gedaan door de bossen, langs verschillende kleine dorpen op de bergen welke niet bereikbaar zijn met de auto en langs de verschillende rijstakkers die zich in verschillende trappen boven elkaar bevinden op de bergen. Spijtig genoeg was alle rijst al geoogst waardoor we eigenlijk gewoon grote bruine zandtrappen zagen ipv felgroene akkers, niet alles kan meezitten natuurlijk :). De volgende dag vertrokken we richting centrum Kathmandu net toen de lucht begon te klaren en we de himalayas konden zien, dat vonden we wel spijtig. Van de frisse lucht van de bossen en de bergen het ene uur recht naar de dikke laag smog en stof het andere uur. Door de grote verkeersdrukte zelfs in de smalle straatjes hangt er steeds een dikke laag smog boven de stad waardoor je wel eens hoofdpijn kan krijgen als je te lang op straat wandeld. Om deze reden dragen vele mensen mondkapjes of een buf zodat het stof toch wat wordt tegengehouden.
We verbleven in het toeristische gedeelte van Kathmandu, Thamel genaamd. Daar vind je overal souvenirwinkeltjes, hotels, travel agency's, restaurants, cafés,... alles om wat te kunnen verdienen aan een toerist. In Thamel worden ook elke avond tot middernacht live optredens gehouden in verschillende cafés. Zo zijn wij met Robert (die we hebben leren kennen in Pushkar, India en nu nog eens terugzagen) en zijn vriendin nog eens goe de bloemekes gaan buitenzetten :p. We genoten nog eens van goede rock en metalcovers van metallica,limpbizkit, acdc en vele andere. Je zou het niet zeggen van de Nepalezen maar ze kunnen er wel wat van en ook hun eigen muziek was best wel goed! Het was een soort rock met een reggaetintje in dat mij wel kan smaken. Eens de klok 12u sloeg stopten ze dan met optreden en zijn we gezellig nog iets gaan drinken en praten over de meegemaakte avonturen. Tegen 1u, wat al ver na bedtijd is voor ons, hielden we het voor gezien en kropen we na een mooie nacht onder de dekens.
De volgende dagen maakten we veel daguitstapjes naar verschillende bezienswaardigheden. Zo zagen we de monkeytempel in Swayumabath welke gelegen is op een bergje in het midden van Kathmandu, de bodnath stupa (de grootste in Nepal) waar er juist donaties gebeurde voor en door monniken en ook de durbar square van Patan die eigenlijk heel wat weg had van Bhaktapur maar niet zo mooi.
De laatste dag in Nepal besloten we met de overschot van ons geld een klein kerstcadeautje te kopen voor elkaar dat we met kerst aan elkaar zullen geven om toch maar zelf een beetje in de kerststemming te komen want die zie je hier eigenlijk amper.
Na een laatste lekker avondmaal in Nepal vertrokken we tegen 21u naar de vlieghaven om tegen 11.30u te vertrekken naar onze volgende bestemming, Vietnam.